Ochryda: klejnot Macedonii Północnej

Kraj: Macedonia Północna
Współrzędne: Współrzędne geograficzne Ochrydy w Macedonii Północnej to około 41,1231° szerokości geograficznej północnej i 20,8016° długości geograficznej wschodniej.
Położenie geograficzne: południowy zachód kraju, nad brzegiem Jeziora Ochrydzkiego
Ludność: ok. 42 000 mieszkańców
Język urzędowy: macedoński
Waluta: denar macedoński (MKD)
Klimat: Umiarkowany klimat kontynentalny z ciepłymi latami i chłodnymi zimami

Znany z:

• Miejsce światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO: Zarówno miasto, jak i Jezioro Ochrydzkie znajdują się na liście obiektów dziedzictwa kulturowego, co podkreśla historyczne i naturalne znaczenie regionu.
• Kościoły i klasztory: Na szczycie znajduje się ponad 365 kościołów, w tym słynny kościół św. Jana z Kaneo, położony na skalistym zboczu z widokiem na Jezioro Ochrydzkie.
• Starożytny teatr w Ochrydzie: starożytny grecki teatr, w którym obecnie odbywają się wydarzenia kulturalne.
• Historia Bułgarii: Ochryda była ważnym ośrodkiem religijnym i kulturalnym podczas panowania bułgarskiego w średniowieczu i odegrała kluczową rolę w szerzeniu chrześcijaństwa i słowiańskiej kultury pisanej.
  Atrakcje turystyczne:
• Jezioro Ochrydzkie: Jedno z najgłębszych i najstarszych jezior w Europie z krystalicznie czystą wodą.
• Twierdza bułgarskiego cara Samuila: oferuje spektakularne widoki na miasto i jezioro.
• Stare Miasto w Ochrydzie: labirynt wąskich uliczek wypełnionych tradycyjnymi domami i miejscami historycznymi.

Coroczne wydarzenia:

• Letni Festiwal: Znany festiwal muzyki klasycznej i teatru.
• Maraton pływacki: międzynarodowe zawody odbywające się na Jeziorze Ochrydzkim.

Jerozolima na Bałkanach

Ochryda to kultowe miasto położone na północno-wschodnim brzegu Jeziora Ochrydzkiego oraz w południowo-zachodniej części Macedonii. Miasto liczy około 40 000 mieszkańców. Miasto i Jezioro Ochrydzkie są wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Starożytna nazwa miasta to Lychnidos (lub Lichnidion), co oznacza „Miasto Światła”. Nazwa Ochryda pojawia się dopiero w późniejszej fazie dziejów miasta. Nie ma legendy, którą można by z całą pewnością potwierdzić, ale ludzie mówią, że nazwa miasta wywodzi się od okrzyku bułgarskiego króla Samuela „Och, przestań”, patrząc na panoramę miasta. Dlatego miasto Ochryda i jezioro nazwano Jeziorem Ochrydzkim.

Miasto jest połączone siecią republikańską z innymi ważnymi miastami Macedonii, takimi jak Skopje, Bitola, Debar, a także z Republiką Albanii. Jezioro Ochrydzkie ma szczególne znaczenie dla miasta, ponieważ jest ważnym czynnikiem ekonomicznym dla miasta. Jezioro jest wykorzystywane do wędkowania, a turystyka jest dobrze rozwinięta. Z pozytywnej strony, miasto ma lotnisko, które jest niedaleko od niego. Z komunikacyjnego punktu widzenia miasto ma jedną wadę, a mianowicie brak komunikacji kolejowej.

Miasto i jeziora są bardzo piękne i znane jako nośniki wielowiekowej historii i kultury. Przyroda i przyroda są wyjątkowe.

Atrakcje turystyczne

Stare miasto rozciąga się w poprzek grzbietów. Największą mądrość miasto odziedziczyło po bułgarskim królu Samuelu, a dokładniej po twierdzy Samuil. Chociaż miasto jest w niewytłumaczalny sposób kojarzone z dziedzictwem Królestwa Bułgarii, udało mu się zachować trochę kultury każdego narodu, który przez nie przeszedł. Nawet dzisiaj części twierdzy rozciągają się nad jeziorem i niższym wzgórzem starego miasta. Do starej części miasta wjeżdżano trzema bramami, z których zachowała się tylko Brama Górna. W ścianach osadzonych jest wiele kamieni ze starymi inskrypcjami. Pod częściowo zniszczoną warstwą wierzchnią w ścianach wewnętrznych widoczne są poziome warstwy cegieł o konstrukcji romańskiej.

Zespół klasztorny „Św. Klemensa i Pantelejmona” jest jednym z najstarszych i najbardziej znanych sanktuariów bułgarskiej historii w Macedonii. Klasztor został wybudowany z inicjatywy św. Klemensa Ochrydzkiego i osobiście zlecony i ufundowany przez księcia Borysa I Zdobywcę. Z badań archeologicznych wynika, że ​​na miejscu kościoła klasztornego znajdowała się duża wczesnochrześcijańska pięcionawowa bazylika, o której niestety nie zachowały się żadne informacje. Tutaj była szkoła ochrydzka, jądro bułgarskiego pisma, duchowości i kultury, która jest uważana za pierwszy bułgarski uniwersytet na świecie.

Kolejnym klejnotem w koronie są liczne muzea i antyczny amfiteatr. Najbardziej znane muzeum nazywa się „The Bone Bay”. Muzeum jest rekonstrukcją najstarszej wsi znajdującej się na dnie jeziora. Resztę osady można zwiedzać schodząc na dno ze sprzętem do nurkowania i w towarzystwie doświadczonego instruktora. Muzeum Narodowe mieści się na ulicy „Cara Samuila”, w pięknym architektonicznie budynku. Ochryda – Tutaj turyści mogą zobaczyć najpiękniejsze zbiory archeologiczne i etnograficzne w całym kraju.

Ochryda

Jezioro położone jest w górzystym terenie na granicy Macedonia Północna i Albanii. Jezioro Ochrydzkie ma powierzchnię 358 kilometrów kwadratowych i zawiera około 55,4 kilometrów sześciennych wody. Jezioro ma 30,4 km długości i 14,8 km szerokości w największym stopniu, a linia brzegowa ma długość 87,53 km. Ponad 60% linii brzegowej i powierzchni Jeziora Ochrydzkiego leży w Macedonii Północnej, reszta linii brzegowej i powierzchni leży w Albanii.

Jezioro Ochrydzkie to wyjątkowy pomnik przyrody. W 1979 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Jezioro Ochrydzkie jest jednym z największych rezerwatów biologicznych w Europie. Wiele gatunków roślin i zwierząt jest unikalnych i występuje tylko tam.

Naukowcy przypuszczają, że jezioro powstało około 5 milionów lat temu, w pliocenie, co czyni je najstarszym jeziorem w Europie. Jezioro Ochrydzkie to plioceńska szczelina tektoniczna. Wraz z jeziorem Malica i jeziorem Prespa tworzy tzw. Grupę Jezior Desaret, która została ze sobą połączona w pliocenie.

Ze względu na swoją wyjątkowość, przyrodę i dziedzictwo kulturowe Jezioro Ochrydzkie jest popularnym miejscem turystycznym przez cały rok. Wokół jeziora znajduje się wiele hoteli, a obok jeziora jest oczywiście miasto.

Ciekawe fakty o Jeziorze Ochrydzkim

Ze względu na siłę wiatru i obrót ziemi woda na brzegach jeziora porusza się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Mniej więcej co 60 lat jezioro całkowicie zmienia swoją wodę, co prowadzi do efektu samooczyszczania Jeziora Ochrydzkiego.

Jezioro Ochrydzkie jest domem dla egzotycznych gatunków ryb i 72 gatunków mięczaków. Ponadto Jezioro Ochrydzkie jest domem dla 20 gatunków fitoplanktonu i glonów, 2 gatunków roślin, 5 gatunków zooplanktonu, 8 gatunków jaszczurek i 176 różnych elementów fauny dennej.

Od 15 lipca do 15 sierpnia liczba turystów jest największa. W tym okresie odbywa się również największy festiwal muzyczny w Macedonii. Ludzie podziwiają Jezioro Ochrydzkie jak morze. Posiada plaże, atrakcje turystyczne, hotele, możliwości uprawiania różnych sportów wodnych i wiele innych ciekawych miejsc.

Obok Jeziora Ochrydzkiego znajduje się bułgarska twierdza króla Samuela. Twierdza Samuila to średniowieczna twierdza na Starym Mieście i była stolicą pierwszego królestwa bułgarskiego. W 1998 roku został ogłoszony zabytkiem kultury.

Jedną z atrakcji turystycznych w pobliżu Jeziora Ochrydzkiego jest klasztor św. Nauma, który znajduje się 27 kilometrów od Ochrydy. Klasztor ufundował sam święty Naum, a jego budowę sfinansował bułgarski król Borys I w 900 roku. Relikwie św. Nauma znajdują się tam do dziś.

Wokół jeziora i miasteczka znajduje się ponad 360 kościołów.

Jezioro posiada liczne plaże, m.in. Gorica (4 km od miasta), Slavia (4 km, w rejonie Św. Szczepana), Metropol i Belvi (8 km), a także Lagadin i Elesets.

Kulturowe i historyczne znaczenie Ochrydy i Jeziora Ochrydzkiego

Miasto było stolicą pierwszego królestwa bułgarskiego. Ze względu na swoje ogromne znaczenie dla intelektualnej i kulturowej historii nie tylko Bałkanów, ale także dla wszystkich społeczności, które akceptują prawosławie i język bułgarski jako język liturgiczny, określane jest mianem bułgarskiej Jerozolimy. Za panowania Samuela Ochryda była stolicą patriarchatu bułgarskiego. Patriarchat Bułgarski, tj. H. Bułgarski Kościół Prawosławny, był bezpośrednim następcą pierwszego Justyniana.

W tym czasie zbudowano fortecę, która nosi jego imię i do dziś majestatycznie wznosi się nad miastem. Twierdza Samuil otaczała stolicę pierwszego bułgarskiego królestwa. Twierdza po raz pierwszy została wspomniana przez kronikarzy rzymskich w r Wspomniany w V wieku, który opisał Ochrydę jako miasto otoczone murami, które oparło się najazdom koczowniczych plemion podczas Wielkiej Migracji Ludów w 4 i 5. W następnych stuleciach, w okresie panowania bizantyjskiego i bułgarskiego, prawdopodobnie używano, ulepszano i rozbudowywano te same mury.

W 997 r., po dojściu do władzy bułgarskiego króla Samuela, miasto zostało ogłoszone stolicą państwa bułgarskiego. Sama stolica była wówczas wyjątkowa, ponieważ Jezioro Ochrydzkie znajduje się tuż obok miasta. Mury twierdzy zostały odnowione zgodnie ze strategicznym położeniem miasta. Obecna twierdza pochodzi z czasów króla Samuela, choć według niektórych źródeł historycznych została zniszczona i odbudowana przez Bizantyjczyków i Osmanów.

W latach 886-916 powstała Ochrycka Szkoła Literacka – była to jeden z dwóch najważniejszych i najbardziej znaczących ośrodków kulturalnych pierwszego państwa bułgarskiego. Po wypędzeniu uczniów wyznawców Cyryla i Metodego (Klemensa, Nahuma i innych) z Wielkich Moraw i nie mogących tam dokończyć swojego epokowego dzieła, osiedlili się w pięknych okolicach Jeziora Ochrydzkiego. Miasto i jezioro są nieodłączną częścią historii prawosławia. W Bułgarii przyjęto ich z honorami w samą porę, gdy Borys potrzebował bułgarskich duchownych, wychowawców, nauczycieli i skrybów.

W biografii Klemensa czytamy: „Kiedy przybyli do Borysa, przyjęto ich z honorem, jak przystało na honorowych ludzi, i wypytywano ich, co się z nimi stało. Opowiedzieli wszystko od początku do końca, bez niczego. Usłyszawszy to, książę bardzo dziękował Bogu, że posłał do Bułgarii takich sług jako dobrodziejów i że dał jej nie przypadkowe osoby, ale wyznawców i męczenników jako nauczycieli i założycieli wiary”.

Borys założył dwa ośrodki literackie w Ochrydzie i Presławiu, gdzie Nahum przebywał w Presławiu, a Klemens z Ochrydy został biskupem i wrócił do swojego miejsca urodzenia, Ochrydy. Zjednoczyli się i założyli Bułgarski Kościół Narodowy, Bułgarską Kulturę i Szkołę Bułgarską w Bułgarii, wszystkie skupione wokół bułgarskiego pisarstwa i literatury. Późniejsi historycy określali to dziedzictwo kulturowe jako słowiańskie, głównie z powodów politycznych. Nie ma rzymskiego traktatu, statutu ani dokumentu określającego go jako słowiański. Zawsze pisali i definiowali go jako bułgarski!

Historycy uważają, że w XII wieku szkoła literacka w Ochrydzie posługiwała się pismem głagolicy. Po 890 r. głagolicę zastąpiono nowym alfabetem skrybów szkoły presławskiej (Bułgaria) – cyrylicą. Szkoła wykształciła setki i tysiące osób na bardzo wysokim jak na tamte czasy poziomie. Początkowo ośrodki literackie znajdowały się tam, gdzie przebywał Klemens i Nahum, jednak z czasem powstał specjalny klasztor, który Klemens nazwał „własnym klasztorem” – centrum jego działalności oświatowej i literackiej.

Klemens został nauczycielem w rejonie Kutmicevicy i otrzymał miejsca spoczynku w pobliżu Ochrydy i Gławinicy. Swoich 3500 uczniów podzielił na 11-12 diecezji, a same diecezje nie były małe. Każdy otrzymał 300 diakonów, nauczycieli i księży. Kutmichevica była prawdopodobnie ogromnym obszarem. Z osad wymienionych w hagiografiach Klemensa i Nahuma można wnioskować, że obejmowało ono prawdopodobnie całą południowo-zachodnią Macedonię, część dzisiejszej Albanii i część północnych terytoriów greckich.

Ponieważ pochodził z tych terenów i spędził tam dzieciństwo i młodość, Clemens wykorzystał wszystkie pozostałe mu siły na oświecenie i wywyższenie swojego miejsca urodzenia. Podaje się, że w jego krótkim życiu jego główna działalność miała miejsce w Ochrydzie: „Więcej czasu spędzał w mieście Lychnidos (lub Lichnidion), metropolii okolicznych miast, zwanej obecnie w języku bułgarskim Ochrydą”.

Za życia Borysa Klemens rozpoczął budowę klasztoru dla Bułgarów w tym już świętym mieście. Wydaje się, że klasztor ten powstał na prośbę Borysa, który chciał wybudować w Ochrydzie ośrodek na wzór swojej szkoły literackiej w Pliskach. Klasztor w Ochrydzie nosi tę samą nazwę co klasztor św. Pantelejmona”.

Jednak wkrótce po założeniu klasztoru ochrydzkiego okazało się, że jest on za mały na tak szeroko zakrojoną działalność edukacyjną i wybudowano drugi klasztor, tym razem przez Nahuma. W Żywocie Nahuma podano, że klasztor został zbudowany w 905 roku na brzegu Jeziora Ochrydzkiego ze środków bułgarskich książąt Borysa i Symeona. Kościół był poświęcony Archaniołowi Michałowi, którego imię przyjął Borys po nawróceniu.

Portret Borysa-Michała, namalowany jako ofiarodawca kościoła, zachował się w kościele klasztornym na starych freskach.

Fundamenty położone przez Borysa prosperowały pod rządami jego następcy Symeona. Po dojściu do władzy podjął działania mające na celu wzmocnienie bułgarskiej państwowości na terenie szkoły ochrydzkiej i mianował Klemensa pierwszym bułgarskim biskupem pochodzenia bułgarskiego. Dowodzi tego życie Klemensa:

„Po naradzie z mądrzejszym ze swoich bliskich, z których wszyscy byli oddani Klemensowi jak własnemu ojcu, wierząc, że tylko to jest miłe bogu, którego czczą, on (tj. więc Klemens został pierwszym biskupem w języku bułgarskim”.

Długa hagiografia Klemensa określa go jako „pierwszego biskupa w języku bułgarskim”, krótka hagiografia określa go bezpośrednio jako Bułgara „z europejskich Mizysów, których większość ludzi zna jako Bułgarów”. Bułgarski charakter Ochrydzkiego Centrum Literackiego wynika z języka tworzonych tam dzieł – bułgarskiego. Jest to jedyny język używany w okresie twórczości Klemensa iw zabytkach znalezionych na terenie szkoły ochrydzkiej. Ludność, z którą Klemens pracował na polu swojej szkoły literackiej, była już dobrze ugruntowana przed zniszczeniem królestwa bułgarskiego przez Bazylego II.

Arcybiskup Ochrydy, Teofilakt, był jednym z pierwszych, którzy donieśli o pracy Klemensa wśród ludności bułgarskiej Żył w XI i XII wieku i pisał:

„Klemens przekazał nam, Bułgarom, wszystko, co dotyczy Kościoła i jak czci się pamięć o Bogu i świętych, a dusze mają być dotykane”.

Literackie centrum Ochrydy, wraz z literackim centrum Presławia, jest kolebką kultury bułgarskiej, która opiera się na bułgarskim piśmie kościoła ludowego, literaturze bułgarskiej i szkole bułgarskiej. Miasto i Jezioro Ochrydzkie są niezatartą częścią kulturowej i ludowej pamięci Bułgarów.

To dzięki działaczom Ochrydzkiej Szkoły Literackiej język bułgarski został ustanowiony jako język kościelny i edukacyjny. Księża i nauczyciele uczyli się bułgarskiego jako języka literackiego i liturgicznego, rozwijała się kultura ludowa. Szkoła ochrydzka ma nie tylko wielkie znaczenie w granicach średniowiecznej Bułgarii, ale także kuźnię edukacji na poziomie europejskim i dla tych, których później nazwano Słowianami.

I właśnie to znaczenie literackiego centrum Ochrydy nie ogranicza się do „złotego wieku” – przetrwa ono ośrodek presławski, który zginął wraz z upadkiem państwa bułgarskiego. Pomimo zmian historycznych miasto zachowało na przestrzeni wieków bułgarską tradycję kulturalną i literacką. Świadczą o tym oficjalne pisane zabytki, z których wynika, że ​​język i pismo bułgarskie są mocno zakorzenione na tym obszarze.

Jezioro i jego okolice są wyjątkowym pomnikiem przyrody, który przeszedł rozwój kulturowy, który jest częścią naszego życia do dziś.