A është e vërtetë historia që lexojmë dhe mësojmë në shkollë? Po sikur të zgjoheni një ditë dhe të zbuloni se njerëzit besojnë në gënjeshtra dhe se edhe mësuesi dhe profesori i universitetit tregojnë histori gënjeshtra? A do ta bëjë ky kuptim individin të mendojë? Ndoshta kjo do të ndryshojë mendimin e tij për temën në fjalë? Ndoshta do ta ndryshonit veten të paktën pak. Kjo është kaq e vështirë! Bëjeni dikë të mendojë në vend që të reagojë emocionalisht, instinktivisht dhe me zemër. Është kaq e vështirë në një botë të tregtisë dhe shablloneve. Në një botë të formuar nga të fuqishmit e së djeshmes dhe të formuar nga të fuqishmit e sotëm.
Kushdo me bindje të plotë mund t’ju shpjegojë pse gjërat janë ashtu siç janë. Ai mund t’ju tregojë se kush është ai, familjen e tij, fqinjët e tij. Ndoshta nga kanë ardhur dhe çfarë problemesh kanë pasur të parët e tij. Çfarë ndodh nëse ky informacion zëvendësohet? Si ia shpjegoni këtë? Si i shikoni njerëzit tuaj që ju thonë se nuk keni asgjë të përbashkët, sikur t’u është larë truri, ndërsa ju i thoni të kundërtën? Kur e shikoni, mund të shihni bindjen e saj të thellë. Një besim, argumentet kryesore të të cilit janë mohimi, agresioni dhe dhuna. Çfarë duhet bërë në një situatë të tillë?
Një sy për një sy, një dhëmb për një dhëmb, siç thuhet në Dhiatën e Vjetër . Nëse dikush të godet në faqe… Nëse një mashkull të vjedh një këmishë, jepi atij dy… Po sikur të mos i bëni të dyja? Ju nuk duhet ta lini veten të grabiten. Ju nuk mund të shkoni kundër popullit tuaj. Çfarë bëni atëherë? Nuk mund të japësh më shumë se sa ke. Ju jeni tashmë në kufi! Nuk mund të jetë më kështu!
Kush është kundërshtari juaj dhe si do të reagonit nëse viktimat që duhet t’i shpëtoni janë ata që po ofendoni dhe përpiqeni t’u vidhni?
Si luftoni kur jeni vetëm dhe madje edhe njerëzit tuaj janë të huaj për ju? Ka vetëm një rrugë! Çdo ditë! Ju ngriheni dhe shkoni në shtrat me një qëllim! Ky qëllim është fitore! Fitore mbi vulgaritetin dhe gënjeshtrën! Ju nuk dorëzoheni sepse lufta juaj është një luftë për vëllezërit dhe popullin tuaj. Nuk e kemi më luksin të themi nëse humbas, humbas vetëm veten. Kur humbasim, humbasim veten dhe gjithçka që kishim, jemi dhe mund të jemi. Nëse fitoj, nuk fitoj asgjë, por fitojmë të gjithë. Bota ka ndryshuar që nga koha e Levskit. Ndoshta nuk e kuptuam. E vetmja gjë që është e njëjtë është: kur luftëtari është vetëm, ai është ende një luftëtar.
Recent Comments